12e dag

Om zes uur gaat de wekker. Poe wat is dat vroeg! In het begin van de vakantie waren we elke morgen zo vroeg wakker maar inmiddels zijn we gewend aan het tijdsverschil. Wassen, aankleden, de laatste spullen inpakken en op zoek naar een taxi. Rond half zeven staan we voor het hotel op straat te wachten op een taxi. Nog niet zo gemakkelijk aangezien bijna iedereen in New York of met de taxi, lopend of metro naar z´n werk gaat. Uiteindelijk hebben we er een. Een vrouwelijk taxichauffeur die sprekend lijkt op Woopi Goldburg. In het Nederlands zegt Martin tegen me ze: Ze lijkt echt op Woopi en ze kijkt om en lacht. Ja, dat wist ze zelf ook wel, overdag als taxichauffeur en ´savonds in spelen in Sister Act op Broadway, ha haha…leuke vrouw.

Rond zevenen komen we aan op Penn Station, hier schijnen per dag 750.000 mensen de trein te pakken. Wij hadden een ontzettende drukte verwacht vandaar dat we iets vroeger weg gegaan zijn vanuit het hotel, maar dit viel alles mee. Alles was heel relaxed. We hebben snel de tickets en kunnen wachten in een relaxruimte waar we ook wat kunnen eten. Hier is ook Wi-Fi dus ook nog even alles checken. Tegen tien voor acht gaan we richting de trein naar Washington DC, deze vertrek om 08.10 voor een rit van 3uur en 20 min. Lekkere ruime stoelen, gratis Wi-Fi, stopcontacten bij je stoel, wat wil je nog meer. Kirsten haar game boy was leeg, dus die kon ook gelijk opgeladen worden. Niels gaat lekker zitten lezen en ik kan aan het verslag werken. Dit was er in NY niet van gekomen. Ten eerste was er geen gratis Wi-Fi in het hotel en ook de dagen waren te lang en vermoeiend om dat er ook nog bij te doen. Tijdens de rit krijgt Niels een dr.pepper die door het schudden van de trein lekkere omhoog spoot toen hij die opendeed. Alles nat…..Koffers weer open voor een schoon tenue. Gelukkig zijn we na twee weken uit de koffer leven wel wat gewend!

Tegen half twaalf komen we aan op het station in Washington. Hier nemen we een taxi richting het hotel. Hier aangekomen is onze kamer nog niet klaar. Wel krijgen we een pasje zodat we alvast naar het zwembad kunnen. Badlakens zijn daar verkrijgbaar, dus halen we snel wat badkleding uit de koffers en gaan lekker aan het zwembad liggen. Kinderen leven zich lekker uit en zijn niet uit het water te krijgen. Tot dat de badmeester, ja die zit hier aan de rand van het zwembad, komt vertellen dat hij gaat eten en dat wij het zwembad hiervoor moeten verlaten….! Hij kan ons echt niet alleen achter laten, dat zijn de REGELS haha. Nou dan gaan we zelf ook maar even iets eten. Kindermaal, zo staat het aangegeven op de borden, pizza, broodje hamburger en kipnuggets. Nou kindermaal. Wij hadden er moeite mee om het op te krijgen.

Tegen drieën gaat Martin checken of dat de kamer klaar is. En ja, we hebben een mooie kamer op de 12e verdieping, bij het zwembad. Heerlijk dus de kinderen kunnen vanuit de kamer zo het zwembad in.

Rond vieren gaan we douchen en aankleden voor het verkennen van Washington DC. Met het hotel zitten we dicht bij het park waar alle Memorial aan zitten en ook het Capitool. Dit is toch een prachtig gebouw, vooral als het ´s avonds uitgelicht is. Het is ontzettend warm, zo rond de 38 graden en totaal geen wind. Je moet constant drinken want je mond voelt gelijk weer droog aan. We gaan richting het Witte Huis. Dit is een stukje lopen maar goed te doen. Wanneer we daar aankomen, staat er beveiliging rondom. Het Witte Huis is goed te zien, echt een belevenis om dit in het echt te zien. We maken uiteraard weer veel foto´s. We vervolgen onze weg om te gaan eten. Vanavond in het Hard Rock Café. We nemen een taxi want het blijkt toch een aardig stukje lopen te zijn. Na het eten lopen we terug door het park richting hotel, want het is een lange dag geweest. Kinderen gaan lekker naar bed en wij gaan lekker buiten zitten lezen. Het is nog steeds heel warm. Uiteindelijk liggen we zelf ook rond half elf in bed.