Dag 6 Mtubamtuba - Swaziland

Na ons ontbijt nemen we afscheid van Gavin en Jenny, de eigenaren van het Guesthouse. Het was een zeer goed bevallen en Jenny en Gavin snappen war gastvrouw en gastheer zijn betekent. Na een half uur rijden een file. Zijn we in Zuid-Afrika en belandden we nog iedere keer in een file. De weg is geblokkeerd door een vrachtwagen die zijn lading is verloren. Er is geen alternatief. Deze weg is de enige weg naar Swaziland, laat ik me in de file vertellen. Gelukkig komt er na een half uur weer beweging en vervolgen we onze weg. We komen aan bij de grens van Swaziland en ontdekken hoe je als overheid werkgelegenheid creëert. We komen bij een slagboom en krijgen een papier, na het zien van de paspoorten. Dan moeten we onze auto parkeren en gaan naar een balie. Daar geven we het papiertje af en vervolgens na wat paperassen krijgen we weer een nieuw papier met een stempel. Dan moeten we naar een balie bijna ernaast en krijgen na wat paperassen weer een stempel. Dan kunnen we wegrijden tot aan een nieuwe slagboom. Daar geven we de gestempelde papier af. We rijden verder, maar komen tot de ontdekking dat dit allen de uitgang van Zuid-Afrika is. We komen bij een slagboom. Het hele riedeltje begint opnieuw. Maar dit maal om Swaziland in te komen. Na zo'n 20 minuten ( gelukkig waren er maar 2 anderen, anders kan ik me voorstellen dat dit uren duurt), vervolgen we onze weg. De eerste 80 kilometer rijden we eenzaam op een kaarsrechte weg. Droog en hier en daar een paar hutjes, waar dan schijnbaar een kleine gemeenschap woont. Het echte Afrika, zoals we het van televisie kennen en ook zoals we het van Swaziland verwacht hadden. We denken de foto en filmen komt later nog wel, want zo zal het wel overal zijn. Echter na zo'n 100 kilometer begint het groener te worden, de huren worden stenen huisjes en het begint steeds meer op Zuid-Afrika zelf te lijken. We komen steeds dichter bij onze lodge, die in het midden van een reservaat met klein wild ligt. De TomTom stuurt ons na de verkeerde ingang en na zo'n 20 minuten op zandwegen gereden te hebben, komen we aan op onze bestemming. We krijgen een houten hut toegewezen, die toch nog groot is en in principe alles heeft, wat je wilt hebben. De impales en wat kleinere koedoes lopen gewoon door de lodge. Het is er open en weer een geheel andere locatie. We gaan nog een wandeling maken door de natuur, daar er geen gevaarlijk wild rondloopt. Bij een klein meertje aangekomen zien we een grote krokodil liggen te zonnen. Impala's lopen overal en ook de nodige andere antilopes. Net voor het donker zijn we terug en eten we in een open restaurant met zicht op de natuur. Na nog even bij het kampvuur te hebben gezeten gaan we naar bed, want we hebben morgenvroeg een korte safari gepland staan, voor we weer verder moeten trekken.