Dag 7 Charleston

Vanmorgen de wekker gezet op 07:45u. Ik heb slecht geslapen. Ons bed is zo'n wiebel-bed en als Martin zich "omgooit" in plaats van omdraait lig ik na vijf minuten nog na te wiebelen. Met als resultaat, zeeziek. Om 07:00u neem ik maar even een paracetamol in, in de hoop dat ik met snel wat beter voel.
Om 08:15u gaan we boven in het restaurant ontbijten. Het is vanmorgen een beetje op de klok, want we willen het shuttle busje van het hotel halen wat om 09:30u vertrekt naar het centrum. Uiteindelijk staan we er rond 09:20u en vertrekken we op tijd. Het is nu al erg warm.
Rond kwart voor tien arriveren we in het centrum. We lopen direct naar de city market. Een overdekte markt met allemaal kraampjes met allerlei koopwaar, niet heel veel bijzonders maar toch wel leuk om te zien. Daarnaast loop je uit de zon en is het iets koeler dan buiten. Vanuit hier lopen we verder naar een bushalte. Hier stopt een bus die je gratis kan pakken en die je langs allerlei hotspots brengt. Het is eigenlijk te warm op te lopen. Na een half uur in de bus gezeten te hebben, stappen we uit. We gaan op zoek naar Belgium Gelato, lekker een ijsje eten. We komen langs een drankenwinkel en kopen eerst een fles wijn voor Vincent, waar we die middag langs gaan. We lopen naar het waterfrontpark. Een mooie fontein met in net midden een ananas. Even verderop staat er nog een grote fontein waar de kinderen in spelen. Hele groepen met kinderen spelen er in. Aan de overkant van de fontein zit de ijszaak waarna we op zoek waren. Hier eten we lekker en ijsje en koelen even af van de ongelofelijke hitte.
Hierna lopen we terug naar de city market. Rond half twee worden we weer opgehaald door het busje van het hotel. Snel even opknappen en dan gaan we richting Vincent. Dit is ongeveer een half uurtje rijden. We hebben het snel gevonden. Wat een prachtige wijk met mooie huizen. Eerst drinken we wat en krijgen een rondleiding in zijn huis. Wat een ruimte zeg, om jaloers van te worden. Hierna vertrekken we voor een rit van een half uur. De mannen gaan schieten. Iedereen hier heeft wapens in huis. Op vertoon van een rijbewijs zijn die gewoon te koop. Er wordt niks geregistreerd, belachelijk eigenlijk. Vincent vertelde zelfs dat er een my first wapen (zelfs in het rosé) bestaan voor kleine kinderen. Families maken er een uitje van. Niels vind het natuurljk prachtig. Hij mag schieten met een handpistool, dit lijkt makkelijker dan het is. Daarna met een semi-automatisch wapen en als laatste met een shot-gun. Na een tijdje rijden we weer terug naar het huis van Vincent. Onderweg begint het verschrikkelijk hard te regenen. Wanneer we over een brug rijden, kun je geen hand voor ogen meer zien. Het waait er ook nog heel hard bij, We rijden de auto dicht tegen de garage aan om uit te stappen. Bij thuiskomst krijgen we pretzels en chips met een dip, typisch Amerikaans. Wanneer de regen is gestopt, gaan we met een electrisch golfkarretje de wijk verkennen. De zoon van Vincent, Damian, leidt ons rond. zo'n ding rijdt nog best hard, de kinderen en ik zitten achterop. Langs de mooiste huizen brengt hij ons. Ook het zwembad en de golfclub kijken we te zien.
Na een drie kwartier brengt hij ons weer thuis. Inmiddels is de BBq aangestoken en ruiken we de chickenwings al als we binnenkomen. Het is dan al bijna 21:00u, dus er wordt lekker gegeten. Als toetje nog lekker ijs, en dan gaan wij richting hotel.