Dag 10 Chiang Mai

Vanmorgen lekker uitgeslapen tot 08:45u. Het ontbijt is tot 09:30u, dus daar moeten we wel rekening mee houden. Vandaag zijn we vrij, en gaan zelf de stad een beetje verkennen. We lopen enthousiast de straten door, maar als de zo'n er goed doorkomt wordt het toch wel erg warm. We besluiten een tuk-tuk te nemen. Er staan in de stad diverse Wats, die we willen bekijken.
Als eerste gaan we naar Wat Dab Phai

Als tweede gaan we naar Wat pra Singh De tempel huisvest een heel belangrijk Boeddhabeeld: de Phra Boeddha Sihing, waaraan de tempel ook zijn naam aan te danken heeft. De herkomst van dit beeld is onbekend, maar volgens een legende is hij gemaakt naar voorbeeld van de leeuw van Shakya, een beeld dat zich in de Mahabodhi-Tempel in Bodhgaya (India) bevond, maar dat verloren is gegaan. Via Sri Lanka zou het beeld dan in Ligor (het huidige Nakhon Si Thammarat beland zijn, om vandaar via Ayutthaya naar Chiang Mai te zijn gebracht. Er zijn drie Boeddhabeelden in Thailand waarvan wordt beweerd dat ze de Phra Boeddha Sihing zijn. Naast die in Wat Phra Singh is er nog een in Wat Phra Mahathat in Nakhon Si Thammarat en een in het Nationaal Museum (Bangkok) in Bangkok. In 1922 zou het hoofd van het beeld gestolen zijn, maar daarover bestaat onzekerheid. Het is dus mogelijk dat het huidige beeld (of alleen het hoofd) een kopie is. Ieder jaar tijdens het songkran festival wordt het beeld uit de Wihan Lai Kham gehaald en in een processie door de straten van Chiang Mai gevoerd, waarbij het beeld door de gelovigen wordt geëerd door het met water te besprenkelen.

Als derde gaan we naar Wat Chiang Man werd in 1297 als eerste tempel van Chiang Mai gebouwd op de plek die door koning Mengrai werd gebruikt als kamp tijdens de bouw van de nieuwe stad Chiang Mai.

En als laatste naar Wat Chedi Luang werd in de 14e eeuw gesticht toen Koning Saen Muang Ma hier de as van zijn vader wilde bewaren. Na tien jaar bouwwekzaamheden bleven de gebouwen echter onvoltooid. Pas toen de koning stierf, zette zijn weduwe de bouw voort. Koning Tilokarat voltooide de bouw pas in het midden van de 15e eeuw. Het bouwwerk was toen 82 meter hoog en had een basis van 54 meter, en was daarmee het hoogste bouwwerk van het hele Lanna koninkrijk. In 1468 werd de Smaragdgroene Boeddha in de naar het oosten gerichte nis geplaatst. Na een aardbeving in 1545 stortte de Chedi gedeeltelijk in, waardoor deze 30 meter lager werd. Enkele jaren later, in 1551, werd de Smaragdgroene Boeddha naar Luang Phrabang overgebracht. In de jaren 90 van de vorige eeuw werd de chedi met de hulp van de UNESCO en de Japanse regering gereconstrueerd. Het resultaat is enigszins omstreden, omdat er nieuwe elementen zijn toegevoegd in centraal-Thaise stijl, en niet in de typische Lanna-stijl. Bij de viering van het 700-jarige bestaan van de stad Chiang Mai, werd in de oostelijke nis een kopie van de Smaragdgroene Boeddha geplaatst; deze draagt de naam Phra Phut Chaloem Sirirat, maar wordt door de lokale bevolking Phra Yok genoemd.

Nu zijn we een beetje WAT-moe. We gaan terug naar het hotel. Het is bloedheet. We bestellen wat eten aan het zwembad. De kinderen zwemmen weer de hele middag
Na het douchen gaan we weer de stad in. We eten bij Zion. Een tentje wat we gevonden hebben en waar het eten heerlijk is. Ze hebben er zelfs heerlijke spaghetti, dus ook aan Paris is gedacht. Na het eten lopen we weer over de Night Market. Deze is zo groot, dat we telkens een ander stuk nemen.