Dag 11 Vernal - Estes Park

Na een rumoerige nacht, van gewoel, gedraai, gezucht, in slaap vallen, wakker schrikken, warm, koud vallen we rond half zeven toch nog in slaap. We schrikken wakker van de wekker om 08:00 uur. De airco sloeg vannacht iedere keer na 5 min uit. Dan moest ie handmatige weer aangezet worden. Kirsten lag flink te draaien in haar slaap waardoor Martin geïrriteerd raakte en telkens wanneer ik in slaap viel, hij riep Kirsten lig nou eens stil! Daarbij gooide hij zich ook weer om. Gevolg: wakker schrikken en het bed deinde heen en weer..... 't was net of dat ik op zee lag.

Ik was gisteren nog vergeten te vermelden dat Kirsten haar oude kapotte tas wel mee naar Nederland wil nemen, die mag dus niet weggegooid worden. Volgens mij komt ie nog wel eens in een tv-programma, van wie ruimt mijn rotzooi op!

Rond achten er toch maar uit gegaan. Onbijten in het hotel en inpakken en wegwezen. We hebben een rit van 6 uur voor de boeg. In het begin is er weer niets anders te zien dan bergen en landschap. Onderweg komen we in een dorpje een buurtsuper tegen. Hier slaan we alvast weer wat water, fruit, broodjes en salami in. Daar hebben de kinderen trek in, gewoon een simpel hard broodje met salami. Heerlijk vinden ze het.

Tegen half vier bereiken we het Rocky Mountain National Park. Zodra we binnen rijden is het al gelijk bingo. Er lopen 2 reuze mannetjes elanden rond. Van redelijk dichtbij kunnen we ze zien. Uit de auto en hup foto en video. Het is hier alleen koud! We zijn vanmorgen weg gegaan met prachtig warm weer, in korte broek en hemdje. De mensen hier dragen allemaal lange broek en vest. Brrr. Kirsten houd het al snel voor gezien en gaat terug in de auto. Wij houden het iets lange uit, maar zijn ook weer blij als we in de auto zitten. We vervolgen onze weg naar Estes Park.
We rijden steeds hoger en hoger. Op een bepaald moment zitten we 11.796 feet hoog (3657 meter) Een weg precies pas, zelfs geen plek voor een vangrail. Wij rijden aan de buitenkant, langs de afgrond. Pfff het zweet stond in mijn teenslippers, toen Martin ook nog een last kreeg van zijn hoogtevrees. Toen we het hoogste punt bereikt hadden, ruim 12.000 feet hoog gingen we gelukkig weer wat dalen. Onderweg kwamen we ook nog herten tegen.

Tegen half vijf waren we eindelijk in ons hotel. Auto leeg halen en binnen even verkennen. Het is weer een mooie ruime kamer. Zo rond half zes gaan we naar Loveland. Wederom een prachtige rit door de canyons. Hier eten we eerst wat en daarna gaan we naar de Tommy Hilfiger outlet. Martin heeft weer goed gescoord. Niels heeft bij Levis 2 prachtige spijkerbroeken voor 36 dollar de twee. Dat is 27 euro voor 2 Levis spijkerbroeken. Daar haal je ze bij ons nog niet voor bij C&A.

Tegen achten rijden we richting het hotel. We zijn allemaal moe Onderweg merkt Niels op dat hij misschien wel een beer heeft geizien. Hij zag bosjes met een donker iets in het midden. Martin vroeg: zag je dan zijn kraaloogjes niet glinsteren. Nee zei hij.... O dan lag hij zeker met zijn kont richting de weg, ha ha ha......

Bij aankomst bij het hotel gaan we nog even langs de receptie. Even vragen welke route we morgen het beste kunnen nemen. Niels vraagt gelijk wat voor wild we kunnen verwachten. Volgens de receptioniste zit er een beer aan de overkant van de weg en vraagt ons geen eten in de auto de bewaren. Volgens haar ligt hij gewoon in een van de bomen te slapen.

Kinderen gaan alvast naar bed. Wij zitten nog even buiten. Maar niet voor lang want ook hier is het best koud, zo rond de 17 graden. Hopen dat het morgen iets beter is, wanneer we gaan lopen in de Rocky's!